Η ξέφρενη πορεία του Jannik Sinner

Συναντιόµαστε µε τον Jannik Sinner σε ένα ξενοδοχείο στο Μόντε Κάρλο. Η μέρα είναι συννεφιασμένη, φυσάει δυνατά. Εμφανίζεται με αθλητικό στυλ, με τα ρούχα του τένις, λίγο φοβισμένος ίσως, αλλά με έτοιμο πνεύμα. Του λέω ότι φαίνεται πιο ψηλός από την τελευταία φορά που συναντηθήκαμε. “Ή ίσως εσύ, όσο μεγαλώνεις, κονταίνεις”, μου λέει. Στον καρπό του φορά το Rolex GMT-Master II του, με τη μαύρη και καφέ στεφάνη κάσας. Το βγάζει και μου δείχνει την επιγραφή στο πίσω μέρος, αφιερωμένη στην πρώτη του νίκη σε Grand Slam, στο Australian Open. Το ημερολόγιο έδειχνε 28 Ιανουαρίου 2024: “Κάπως έτσι ξεκίνησε η πιο απίστευτη χρονιά της ζωής μου”.

Από τον Giovanni Audiffredi/ Απόδοση: Μπάμπης Δούκας – Φωτογραφία: Philip Gay – Styling: Nik Piras – Βοηθός Styling: Marco Visconti – Grooming: Gianluca Grechi με Depot – The Male Tools & Co. – Παραγωγή: Sabrina Bearzotti – Digital: Giuseppe Catesi – Videomaker: Leonardo Ape – Βοηθοί Φωτισμού: Carlo Carbonetti, Leonardo Galeotti – Στην παραγωγή χρησιμοποιήθηκαν ρολόγια της Rolex, ρούχα και αξεσουάρ της Gucci.

 

Ο Sinner είναι 23 ετών. Από τις 10 Ιουνίου φιγουράρει στο Νο 1 της κατάταξης της ATP. Είναι ο πρώτος Ιταλός που το κάνει. Καθώς επίσης είναι ο πρώτος Ιταλός που, αφού κέρδισε το US Open στις 8 Σεπτεμβρίου, θριάμβευσε σε ακόμα δύο Grand Slam την ίδια σεζόν. Είναι ακόμη νέος, αλλά έχει διανύσει μια μεγάλη απόσταση μέχρι την κορυφή. Μεγάλωσε στο Sesto Pusteria, ένα χωριό του Τρεντίνο-Άλτο Άντιτζε, στο νότιο Τιρόλο και στα σύνορα της Ιταλίας με την Αυστρία. Στο σπίτι μαζί με τη μητέρα του, Siglinde, και τον πατέρα του, Hanspeter, μιλούν γερμανικά. Όταν άφησε την οικογένειά του, σε ηλικία 14 ετών, για να πάει στο προπονητικό κέντρο τένις του Riccardo Piatti, στην ιταλική Ριβιέρα και την Bordighera, κοντά στα γαλλικά σύνορα και 700 χιλιόμετρα μακριά από το σπίτι του, δεν μιλούσε σχεδόν καθόλου ιταλικά. Πλέον, είναι υπόδειγμα στην Ιταλία. Κάθε νέος και νέα θέλει να γραφτεί σε μια σχολή τένις.

Οι λόγοι πολλοί. Τα χαρακτηριστικά κόκκινα μαλλιά του. Το ότι συζητά για την ψυχική υγεία και όχι για τη νίκη με κάθε κόστος. Οι fans του, τα περίφημα Carrot Boys, έχουν εξελιχθεί σε παγκόσμιο trend. Σε κάθε τουρνουά, παιδιά από κάθε γωνιά της Γης ζητωκραυγάζουν για αυτόν ντυμένοι καρότα ή κρατώντας πορτοκαλί λαχανικά από αφρολέξ – ακριβώς οι οπαδοί που δεν θα είχε ποτέ ένας αθλητής-ρομπότ. Δεν είναι δύσκολο να αντιληφθεί κανείς γιατί η Rolex τον επέλεξε για πρεσβευτή της. “Είναι μια μεγάλη πηγή υπερηφάνειας αυτό. Είναι σημαντικό για μένα να συνεργάζομαι με κομψούς ανθρώπους που όμως έχουν διακριτική και ηθική συμπεριφορά”, τονίζει.

Εν τω μεταξύ, τα αποτελέσματα μιλούν από μόνα τους. Εκτός από το Australian Open και το US Open, ο Sinner έχει θριαμβεύσει φέτος σε Ρότερνταμ, Μαϊάμι, Χάλε και Σινσινάτι, κερδίζοντας περισσότερα από 11.000.000 ευρώ με τον ιδρώτα του στο τερέν. Ωστόσο ήταν επίσης μια χρονιά τεράστιων απογοητεύσεων. Τον Μάιο ένας τραυματισμός στο ισχίο τον ανάγκασε να σταματήσει στη Μαδρίτη. Έχασε το τουρνουά της Ρώμης. Υπέστη ήττα από τον Carlos Alcaraz στα ημιτελικά του Roland Garros και στα προημιτελικά του Wimbledon από τον Daniil Medvedev. Έχασε τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού λόγω αμυγδαλίτιδας.

© Philip Gay

Κυρίως, όμως, εξακολουθεί να έχει να αντιμετωπίσει τις υποψίες για ντόπινγκ. Για την ακρίβεια, στις 10 Μαρτίου, στο Indian Wells, και ξανά στις 18 του μήνα, βρέθηκε θετικός σε ένα δισεκατομμυριοστό του γραμμαρίου της απαγορευμένης ουσίας Clostebol. Ο Sinner τέθηκε σε διαθεσιμότητα. Πρώτα για δύο ημέρες, στις 4 και 5 Απριλίου, και στη συνέχεια από τις 17 έως τις 20 Απριλίου. Η υπερασπιστική του γραμμή ήταν ξεκάθαρη: Το Clostebol, όπως ανακάλυψε η ομάδα του, βρισκόταν σε ένα σπρέι χωρίς ιατρική συνταγή που είχε χρησιμοποιήσει ο φυσιοθεραπευτής του Sinner, Giacomo Nardi, για να περιποιηθεί ένα κόψιμο στο δάχτυλό του. Όταν ο Nardi έκανε μασάζ στον Sinner, ίχνη της απαγορευμένης ουσίας μεταφέρθηκαν ακούσια και εν αγνοία του. Η ITIA (International Tennis Integrity Agency) αποδέχτηκε αυτή την εξήγηση και τον απάλλαξε από κάθε αδίκημα.

“Ήταν μια δύσκολη στιγμή”, μου λέει. “Δεν μπορούσα να μιλήσω σε κανέναν γι’ αυτό. Δεν μπορούσα να ξεσπάσω ή να ζητήσω βοήθεια. Όλοι οι άνθρωποι που με γνώριζαν και με έβλεπαν να παίζω καταλάβαιναν ότι κάτι δεν πήγαινε καλά μαζί μου. Πέρασα νύχτες δίχως να κοιμάμαι, γιατί, ακόμα κι αν είσαι σίγουρος για την αθωότητά σου, ξέρεις ότι αυτά τα πράγματα είναι περίπλοκα. Όλοι είπαν αμέσως την αλήθεια και αυτό μου επέτρεψε να παίξω. Αλλά στο Wimbledon, στο γήπεδο, ενώ ήμουν “καθαρός”, τα πράγματα δεν πήγαιναν καλά. Και ακόμα και μετά το τέλος η αίσθηση που είχα με τους ανθρώπους ήταν μια αίσθηση φόβου. Πήγα για προπόνηση στο clubhouse του Σινσινάτι και σκέφτηκα: “Πώς με κοιτάνε έτσι; Τι σκέφτονται πραγματικά για μένα;”. Εκεί συνειδητοποίησα ποιοι είναι οι πραγματικοί φίλοι μου”.

Φαινόταν ότι η υπόθεση είχε κλείσει. Αλλά τον Σεπτέμβριο η WADA, ο παγκόσμιος οργανισμός αντιντόπινγκ, ανακοίνωσε ότι άσκησε έφεση στην υπόθεση του Sinner, ζητώντας αποκλεισμό λόγω υπαιτιότητας ή αμέλειας. Αυτό ρίχνει και πάλι τον Sinner σε αβεβαιότητα, για τρεις έως έξι μήνες. Ωστόσο το ηθικό του παραμένει ακμαίο και η αγωνιστική του απόδοση δεν επηρεάζεται. Τον Οκτώβριο έφτασε στον τελικό, στο China Open του Πεκίνου. “Μεγάλωσα, ωρίμασα τόσο πολύ φέτος”, αναφέρει. “Σωματικά και ψυχικά”.

Τι θα ήθελες να πεις;

Ότι τα αποτελέσματα που βλέπετε τώρα δεν είναι ξαφνικά. Είναι ο καρπός της σκληρής δουλειάς που κάναμε τα τελευταία δύο χρόνια. Είμαι γιος σεφ και ξέρω ότι ένα καλό πιάτο δεν μαγειρεύεται σε μόλις λίγα λεπτά. Μελετάς, καταλαβαίνεις, προσπαθείς και ξαναδοκιμάζεις. Τότε το τελικό “πιάτο” θα είναι καλό.

> Ο Jannik Sinner φιλοξενείται στο εξώφυλλο και στο cover story της ελληνικής έκδοσης του Esquire (Χειμώνας 2024-25, The Big Black Book) που κυκλοφορεί.

Τι έμαθες στο γήπεδο;

Τακτική. Είναι σημαντική γιατί μπορεί να σου επιτρέψει να προσαρμόζεσαι όταν το παιχνίδι δεν πηγαίνει καλά. Όταν ο Simone Vagnozzi (σ.σ. πρώην επαγγελματίας παίκτης και πλέον προπονητής) ήρθε στην ομάδα μου, μου έδινε επτά-οκτώ πληροφορίες ανά παιχνίδι. Στην αρχή, ειλικρινά, δεν καταλάβαινα τίποτα. Με συμβούλευε κάθε τόσο. Κάναμε αρκετές αλλαγές, τελικά κατάλαβα πώς πρέπει να χτυπάω το μπαλάκι σε ορισμένες περιπτώσεις. Πλέον νιώθω πολύ πιο άνετος με κάποια πράγματα. Ο Simone είναι καταπληκτικός, γιατί ποτέ δεν σου επιβάλλει κάτι. Οι συμβουλές του είναι σωστές και ακριβείς, όπως και οι οδηγίες του, μου ζητά να έχω πιο ρευστό παιχνίδι, να έχω καλύτερες αποστάσεις. Το να αγγίζεις την μπάλα με τον σωστό τρόπο σημαίνει επίσης ότι ξοδεύεις λιγότερη ενέργεια.

Πώς πιστεύεις ότι μπορείς να εξελιχθείς και να ωριμάσεις περισσότερο αγωνιστικά;

Στο US Open δεν έκανα καλά σερβίς. Αυτό είναι κάτι που συμβαίνει. Όπως είναι και ένα πεδίο όπου μπορεί να υπάρξει τεράστιο περιθώριο ανάπτυξης. Είμαι πεπεισμένος ότι, ανεξάρτητα από το πόση προπόνηση έχεις κάνει, πρέπει να είσαι σε θέση με οποιονδήποτε τρόπο να αντιμετωπίζεις μια κακή ημέρα. Είναι σημαντικό να έχεις την ικανότητα να διαφοροποιείς τα χτυπήματά σου, να νιώθεις μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση όταν κατεβαίνεις στο φιλέ, να δουλεύεις στα δυνατά χτυπήματα του αντιπάλου, να έχεις διαφορετική αίσθηση της μπάλας.

© Philip Gay

Προσπάθησε να περιγράψεις το στυλ σου σε κάποιον που δεν γνωρίζει τίποτα από τένις.

Είναι ένας συνδυασμός συμπαγούς παιχνιδιού και επιθετικού. Προσπαθώ να βελτιώσω το αμυντικό μου παιχνίδι. Στην πραγματικότητα, προσπαθώ να μη βρεθώ ποτέ σε κατάσταση άμυνας. Το τένις μου είναι ευέλικτο, αλλά, για παράδειγμα, μπορώ και πρέπει να βελτιωθώ στο παιχνίδι κοντά στο φιλέ. Ένας αντίπαλος που με βοηθά να βελτιώνομαι είναι ο Medvedev. Δεν ήμουν πολύ συνηθισμένος στο να παίζω σερβίς-βολέ και με ανάγκασε να εξασκηθώ πολύ σε αυτό ώστε να βελτιωθώ, για να μπορώ να τον κερδίσω. Απέναντι σε κάποιους άλλους πρέπει να παίζω περισσότερο με long backhands. Στο τένις μαθαίνεις πολλά από τη σχέση σου και τη διάδραση με τον αντίπαλο.

Μέσα σε όλο αυτό το αγωνιστικό χάος, πώς προετοιμάζεις τον εαυτό σου;

Τον αποδέχομαι. Έχω ωριμάσει, καταλαβαίνω περισσότερο τον εαυτό μου. Μπορεί να ακούγεται ανόητο, αλλά το να γνωρίσεις τον εαυτό σου είναι θεμελιώδες. Το δούλεψα πολύ με τον Riccardo Ceccarelli (σ.σ. ο sports doctor και ψυχολόγος του, που προηγουμένως είχε συνεργαστεί με κάποιους θρύλους της Formula 1 και του Moto GP, όπως οι Ayrton Senna, Max Verstappen, Charles Leclerc, Marco Melandri και Casey Stoner). Μερικές φορές έχανα επειδή ξόδευα πολλή ενέργεια σε λάθος πράγματα, άρχιζαν οι κράμπες και η ταλαιπωρία. Αλλά όταν ξεκίνησα να παραδέχομαι ότι ήμουν λάθος, έκανα μικρά βήματα προς τα εμπρός. Στο παιχνίδι είναι πιο εύκολο για μένα, ξεχνάω εύκολα το λάθος. Στην προπόνηση, από την άλλη, αναζητώ βιαστικά τη βελτίωση. Αυτό είναι το λάθος μου.

Η αφοσίωση στο σπορ και η νοοτροπία νικητή σε αλλάζουν ως άνθρωπο;

Όχι. Μιλάμε πάντα για το αποτέλεσμα. Για μένα είναι η κατάληξη αυτού που μπορείς να εκφράσεις στο γήπεδο. Όταν βρίσκεσαι στο υψηλό επίπεδο, ελπίζοντας ότι το σώμα σου αντέχει, δεν χρειάζεται να αμφισβητείς τον εαυτό σου, γιατί τα αποτελέσματα σίγουρα θα έρθουν. Η οικογένειά μου με καταλαβαίνει, η ομάδα μου με καταλαβαίνει – ίσως και καλύτερα από τους γονείς μου, βρίσκω την ησυχία μου μαζί τους. Ζούμε σε ξενοδοχεία, αεροπλάνα, ταξιδεύουμε συνέχεια, με βοηθούν να γίνω ο άνθρωπος που θέλω να είμαι, καταλαβαίνουν τι χρειάζομαι.

© Philip Gay

Για παράδειγμα…

Απλά πράγματα, όπως το να βάζεις πάθος σε οτιδήποτε. Μου αρέσει, για παράδειγμα, η οδήγηση. Με κάνει να νιώθω υπέροχα. Μόνος, απομονωμένος. Βάζω τη μουσική, την κλείνω κάθε τόσο και ακούω τη μηχανή. Φορτίζω έτσι.

Το 2024 επεφύλασσε, όμως, για σένα και την Anna Kalynskaia, επίσης τενίστρια και σύντροφό σου. Μια νέα συναισθηματική παρουσία. Τι έχει προσθέσει στη ζωή σου;

Δεν νομίζω ότι έχει αλλάξει κάτι. Μια σύντροφος, άλλωστε, είναι κάτι που είτε σε κάνει να νιώθεις καλά είτε σε κάνει να νιώθεις άσχημα. Θέλω να είναι κάτι πολύ φυσικό, που μπαίνει κανονικά στη ζωή μου. Δεν έχω την πολυτέλεια να αλλάξω ως παίκτης και ως άνθρωπος. Αυτό δεν συμβαίνει και γι’ αυτό λειτουργεί.

Δεν σε επηρεάζει τίποτα δηλαδή;

Όταν έχεις ένα προσωπικό πρόβλημα, δεν είναι εύκολο να παίξεις. Γνωρίζοντας ότι η θεία μου η Margith, που έκανε τόσο πολλά για μένα ως παιδί, πέθαινε, με έκανε να υποφέρω και σίγουρα με επηρέαζε.

Σκέφτεσαι ποτέ ότι είσαι ο πιο επιτυχημένος Ιταλός όλων των εποχών στο τένις;

Δεν θα το πιστέψεις, αλλά ποτέ δεν ήταν στόχος μου να είμαι ο καλύτερος σε οτιδήποτε. Για μένα έχει μεγαλύτερη αξία τι είδους άνθρωπος είμαι, από τι είδους ανθρώπους περιβάλλομαι, τι βαθμό εμπιστοσύνης μπορώ να τους έχω. Δεν πιστεύω ότι αν κερδίσεις τότε είσαι καλός και αν χάσεις τότε δεν είσαι καθόλου καλός. Καθένας μας έχει τα δικά του ταλέντα. Η τύχη βρίσκεται στο να βρεις έναν τρόπο να τα εκφράσεις και, αργότερα, να τα αξιοποιήσεις.

Ναι, αλλά το να είσαι πρωταθλητής αλλάζει τα πράγματα. Έτσι δεν είναι;

Σίγουρα έχεις πολύ μεγαλύτερη πίεση. Αλλά πραγματικά πιστεύω ότι δεν είναι τα χρήματα που μπορούν να αντικαταστήσουν το να είσαι υγιής, το να έχεις μια ζωή που περιβάλλεται από στοργή.

Κάποτε ο σπουδαίος (πρώην) ποδοσφαιριστής Alessandro Del Piero μού είχε πει πως η ήττα τον αρρωσταίνει. Ταυτίζεσαι με αυτή την άποψη;

Είμαι υπέρ της άποψης που λέει πως είτε κερδίζεις είτε μαθαίνεις. Για μένα, το να χάνω συχνά από τον Novak Djokovic με διδάσκει πολλά. Σου κάνει καλό, σε ξυπνάει. Στο ποδόσφαιρο μπορεί να τύχει να παίξεις εναντίον του Ronaldo και να συνειδητοποιήσεις ότι πρέπει να προετοιμαστείς καλύτερα για την επόμενη φορά. Πότε θα είναι αυτή; Κανείς δεν ξέρει, αλλά πρέπει να είσαι πανέτοιμος να αρπάξεις την πρώτη δυνατή ευκαιρία.

© Philip Gay

Οι Ιταλοί σε λατρεύουν, αλλά πάντοτε παραπονιούνται. Φαίνεται πως ένας πρωταθλητής πρέπει να επιβεβαιώνει τον εαυτό του και την υπεροχή του. Μέχρι τώρα δεν έχεις κερδίσει κάποιο τουρνουά στην Ιταλία. Όλοι περιμένουν τα Nitto ATP Finals, στο Τορίνο.

Ισχύει, έχουν δίκιο. Είναι αλήθεια πως δεν έχω κερδίσει ποτέ στην Ιταλία. Με πλήγωσε που δεν έπαιξα στη Ρώμη. Είναι φυσιολογικό να αμφισβητείς αθλητές που θαυμάζεις. Έτσι είναι τα σπορ. Για εμάς, οφείλει αυτό να είναι ένα ερέθισμα. Αν δεν μιλά κανείς για σένα, σημαίνει πως δεν είσαι κάτι ενδιαφέρον.

Jannik, τι έκανες λάθος φέτος;

Το τένις είναι σημαντικό, αλλά δεν πέρασα αρκετό χρόνο με τους ανθρώπους που αγαπώ. Πρέπει να βρω την ισορροπία και χρόνο γι’ αυτό, γιατί κάποια πράγματα περνούν και δεν επιστρέφουν ποτέ.

 

Ακολούθησε το Esquire σε Facebook, Instagram και Twitter.

Αναδημοσίευση από : esquire.com.gr/